رویای من...

با تو هستم 

با تویی که نه میبینمت و نه میشنومت

گاهی، فقط گاهی میخوانمت...

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید و رفت...

 من در سکوت و بغض و شکایت ز سرنوشت

خطی به روی بخت نگونم کشید و رفت

دکتر افشین یدالهی

من و تو...

و آن گاه خود را کلمه ای می ‏یابی که معنایت منم

و مرا صدفی که مرواریدم تویی

و خود را اندامی که روحت منم

و مرا سینه ‏ای که دلم تویی

دکتر علی شریعتی

در پی کدام آینده، گذشته را گم کرده ام؟

صدای نان خشکی محل هنوز در گوشم میپیچد: لوازم کهنه، وسایل از کار افتاده، نون خشکیه، نمکیه...

کاش نان خشکی محلمان داد میزد: درد کهنه، زخم عمیق، روح خشک خریداریم!

من برای تو حکم نان خشکی محلمان را دارم: زخم هایت را، غصه هایت را، دردهایت را، ای کاش هایت را، حسرت هایت را، نداشته هایت را به قیمت روز، نه! گرانتر از همه جا خریدارم، فروشنده ای؟

به یاد کودکی ها در آینده ای بدون تو غرق شده ام!

در پی کدام آینده، گذشته را گم کرده ام، تو میدانی؟

ابری که میشوی، باران میشوم...

  نفس که میکشی صدایت را می شنوم، پلک که میزنی از چشمانت دنیا را می بینم، بغض که میکنی نفسم بند می آید...

ای خدا با تو...

شب قدر است امشب مست مستم‌ ای خدا با تو

شدم تا مست دانستم که هستم ای خدا با تو

محمد خلیل مذنب (جمالی)

گر نگذری از گناهم چه کنم؟

بارالها کرمی ، مرحمتی ، امدادی

کاروان رفته و من مانده به راهم ، چه کنم ؟

محمد حسین بهجتی « شفق »

باز آی دلبرا که دلم بی قرار توست...

بیچاره دل که غارت عشقش به باد داد

ای دیده خون ببار که این فتنه کار توست

هرگز ز دل امید گل آوردنم نرفت

این شاخ خشک زنده به بوی بهارتوست

هوشنگ ابتهاج(سایه)

گاهی آرامش دلم را به هم بزن

 آرامش رویایی من، گاهی در هوای بارانی قدم بزن، گاهی در طراوتش نفس بکش، گاهی در سکوتش غوغا کن...

حتی اگر نباشی، می آفرینمت

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را 
می‌جویمت چنان که لب تشنه آب را

"قیصر امین پور"

تو با باران عجینی

من تاروپودت را بخوبی میشناسم

من خوب میدانم تو با باران عجینی

مریم دلداربهاری

بزن باران...

بزن باران

بزن دست خودم نیست

بزن باران

بزن دست دلم نیست

بزن باران

بزن دست تو هم نیست

نیما یوشیج

گویی کسی مرا، در من جا گذاشته است

گویی کسی درون من، مرا جا گذاشته است، گویی رفتنش سینه ام را به تنگ آورده است و جا گذاشتن منش گلویم  را می فشارد...

زخم زندگی

 در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره در انزوا روح را  آهسته می خورد و می تراشد...

 این دردها را نمی شود به کسی اظهار کرد...   

صادق هدایت

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

عاشق همیشه پشت سرش حرف می زنند...

می میرم و ز وصل تو حرفى نمی زنم

حرف وصال را که سیه رو نمی زند

علی اکبر لطیفیان

بال خیال

بچین ... 

بال واقعیتی که نبودنت را به رخم بکشد چیدنی است،

بشکن ...

قلم پای واقعیتی که به تو راه نداشته باشد شکستنی است.

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند

تا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرود

"حافظ"

خدایا مرا در پناه خویش آور

خدایا...

 مرا بر آنچه نافرمانی توست گستاخ مفرما، و خواهشم را به سوی خود گردان، و مرا به آنچه از تو به من می‌رسد دلخوش ساز

فرازی از دعای 22 صحیفه سجادیه

تو را به اندازه خودت ، اندازه آن قلب پاکت دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم

تو را به خاطر عطر نان گرم

برای برفی که آب می شود دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

" پل الووار ، ترجمه احمد شاملو "